13 Aralık 2010 Pazartesi

Hayat Nedirki?

  
       Çocuk değilim artık, Büyüdüm. Biraz yorgun, biraz kırgınım yine de. Yeter artık! Giden yolunu, kalan yerini bilsin sadece...!

      Evet çocuk değilim artık gerçekten yoruldum ve gerçekten kırgınım. Nasıl düzeleceğini bile bilemeden yaşayıp gidiyorum. Her bir gün diğerinin aynısı, biliyorum yaşam iyiye gitmiyor hiç bir zaman, malum yaşlanıyoruz hastalıklar üst üste. Dertler gani gani. Dur be hayat artık yeter...

    Kimse bilsin istemiyorum kalbimin kırıldığını. İŞte bu yüzden herkesten gizlerim; yüzüm gülerken içimin ağladığını...!

    Aslında insanı en çok acıtan şey; hayal kırıklıkları değil, yaşanması mümkünken yaşayamadığı mutluluklardır...!


 
Sunay Akın

9 Aralık 2010 Perşembe

Çok uzaklardan gelen resimler:)))

    Yaklaşık bir yıl önce taaaa Umman'a gelin gönderdiğimiz canım yiğenim Alişim, annesine pek marifetlerini göstermezken gittiği memleketlerde iş başa düşünce neler yapıyor neler:))) Gerçi kızın bir suçu yok çünki annesi aynı zamanda ablam olan Guga:) fazlasıyla marifetli bir bayan. Kızlarının hünerlerini göstermesine fırsat vermeyecek kadarda tez canlı. Tez canlılığı ona ayak ağrısı, romatizma olarak geri dönsede hala daha aynı tez canlılığı devam ediyor.
     Asıl konumuzdan şaşmayalım:) Alişim, gelecek misafirlerine hazırlık yaptıktan sonra öğrendiki gelecek olanlar Oruçlu:) Sonrasında Misafir umduğunu değil bulduğunu yer düşüncesi ile bir çorba, çay börek iftar menüsü hazır...


   Bu kız kendini aşmış benden demesi:))))

İlk Göz Ağrım....

          İşten ayrıldığımdan beri evde neler yapabilirim diye düşünüyordum, ancak bir blooger açmak hiç mi hiç  aklıma gelmemişti. Taki eşimin kendi işini açmasına kadar. Artık bende evde hem evimin işini görüp hemde eşime yardım edebileceğim. Şu gurbet ellerde bana çok ama çok iyi gelecek... Desteklerinizi bekliyorum....